Monday, September 14, 2009

उ ! त्यो गाडी खिच्नुस


नखिच्नुस, मेरो फोटो नखिच्नुस । डिलिट गर्नुस । बरु उ त्यो गाडी खिच्नुस ।' एउटा स्न्यापका लागि क्लिक गरेको आवाज सुन्ने वितिकै उनले एकै सासमा यस्तो भने 'प्लीज मेरो फोटो नखिच्नुस । बरु उ त्यो गाडीको खिच्नुस ।' अनि क्यामेरा गाडीतर्फसोझयाएर मैले दुइ स्न्याप खिचे । तर, उनको फोटो झट्ट डिलिट गरिन । एक हातमा कालो रंगको गह्रौ ब्याग । नियाउरो अनुहार ।
सोमबार दिउसोको १२ ४३ बजे । विराटनगरको बीरेन्द्र सभागृहअघि सडकमा तीनवटा कारलाई भुइतिर छत पारेर उल्ट्याइएको थियो । तीमध्ये एउटा कार उनको रहेछ । 'नम्बर प्लेट पनि राख्न भ्याउनुभएको रहेनछ, भर्खर किनेको हो - भन्ने प्रश्नमा उनले भने 'हो, हिजोमात्रै शोरुमबाट निकालेको । म पीयूकै विद्यार्थी हु" । दीक्षान्तका लागि काठमाडौंबाट आएको ।' उनको हाउभाउ देखेपछि केही फेरि सोध्न मन भएन ।
माओवादी अहिले आन्दोलनमा छ । राष्ट्रपतिले सेनापति थमौती गरेको विषयलाई लिएर संसदमा संकल्प प्रस्तावमाथि छलफल हुनुपर्ने माग अघि सार्दै सदन चल्न नदिएका माओवादीले सडकमा पनि प्रदर्शन जारी राखेका छन् । सरकारले निकास खोजेको छैन । आन्दोलन अहिले मन्त्रीहरुलाई र्सार्वजनिक कार्यक्रममा जानबाट रोक्नेतर्फमोडिएको छ । चितवनमा प्रधानमन्त्री माधवकुमार नेपालले रुट फेरेर भएपनि कार्यक्रममा सहभागिता जनाएको समाचार हेर्न,सुन्न र टेलिभिजनमा देख्न पाएका हामीले सोमबार आफ्नै ठाउमा अनुभव गर्न पायौं । पूर्वाञ्चल विश्वविद्यालयले स्थापनाको १५ औं वर्षा चौथो दीक्षान्त समारोह गर्‍यो । प्रधानमन्त्री कुलपति भएकै कारण समारोहमा आउन बाध्य भए । यही दिन पारेर उद्योग संगठन मोरङले पनि ३९ औं वाषिर्क साधारणसभामा उनलाई नै प्रमुख अतिथि तय गर्‍यो ।
माधवकुमार नेपालको सरकार कसरी बन्यो । प्रत्यक्षतर्फ दइ ठाउबाट पराजित उनलाई सभासद् बनाउन कसले प्रस्ताव लग्यो । यो कसैले भनिरहनु पर्ने विषय होइन । विराटनगर आएकै मौकामा एकीकृत नेकपा माओवादीका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्डले स्वीकारेका हुन् उनले नै नेपाललाई संवैधानिक समिति अध्यक्ष बनाउनका लागि बाटो खोले । पछि यस्तो परिस्थिति बन्यो , माओवादी सरकारबाट बाहिरियो । सेनापति प्रकरणमा द्धैध सत्ताको अन्त्यका लागि राजीनामा दिएको बताउने माओवादी अझै पनि पुरानै अडानमा छ । किन राष्ट्रपतिले नभएको अधिकार उपयोग गरेर रुक्माङ्गद कटवाललाई बहाल रहन आदेश गरे ।
परिस्थिति फेरिएपनि माओवादीका लागि त्यो अझै उस्तै छ । सवाल राष्ट्रपतिले कार्यकारी अधिकारको उपयोग गर्न पाउने कि नपाउने । अहिले सेनापति कटवाल छैनन् । अनि सेना फेरि राजनीतिक तानातानबाट केही पर देखिएको छ । माओवादीले उठाएको सवालमा कटवाललाई विर्सने हो भनेपनि अन्तरीम संविधानमा चलेको मुलुकमा राष्ट्रपतिले कस्तो कति अधिकारको उपयोग गर्न सक्ने कि नसक्ने भन्ने एजेण्डा पक्कै बहसको विषय हो । यसलाई अन्य दलले सुनेको नसुने झै गरेका छन् । माओवादी पनि निकासका लागि बहस चलाउनुको साटो तागत देखाउने आन्दोलनमा लागेको छ । यो परिस्थितिको सिकार जनता हुनु दुखद छ ।
बहस चलाउनका लागि मुलुकभर तागत देखाउनुको साटो दलहरुलाई एक ठाउमा राखेर छलफल गरिनु बेस हो । जनतालाई सास्ती हुने कुनै पनि प्रकारका आन्दोलन चलाउनुलाई ठीक मान्न सकिदैन । सोमबार माओवादीले प्रधानमन्त्रीलाई अवरोध गर्ने विरोधमा उत्रिदा जनताका सवारीमा क्षति भयो । झडपमा आन्दोलनकारी र सुरक्षाकर्मी दुवैतर्फघाइते भए । प्रधानमन्त्री हेलिकोप्टरमा आए । सुरक्षा साथ कार्यक्रममा बसे । लामो लामो भाषण गरे । अनि फिरे । के भयो त - अब यी विद्यार्थी , जसको सवारीमा क्षति भयो । उनले के सोचेर मन बुझाउलान । उनले लिएको शिक्षाको दोष होकि , विश्वविद्यालयको वा नेपाली हुनुको ।

1 comment:

Anonymous said...

(Bishal Rai victim)on PU 4th convocation day moist did a big sit which is the main cause of all suffer but Security force!!! (citizen first & last hope) instead of being proactive, tactful to minimized the vandalism and rescue the innocent citizen who were in trap and assure the people they r safe but I c...ouldn’t find these practice. The security force of Nepal is still in practice to use muscles power on order or to be blind, deaf and dump in absense of order. i'm not blaming those poor policemen I’m critcizing the system where they recruit and trained in such a hopeless way.

"change is possible".