एक्लै हुनुहुन्छ - देखाइदिऊ ?

जीमेल भनिने गुगलको इ-मेलमा अन्य कामसँगै छेवैमा 'च्याट' को अप्सन हुन्छ । यदि जीमेलबाटै इ-मेल चलाउन सिकेर विद्युतीय पत्र आदानप्रदान गर्न अघि बढेकाहरू छन् भने ती भाग्यमानी हुन् । कारण, यिनीहरूले इ-मेल चलाउन सिक्दासिक्दै च्याट भनेको के हो भन्ने सजिलै थाहा पाउछन । अहिले याहूमा पनि जीमेलजस्तै च्याट आइकन साथमा छ । हामीले साथी बनाएकाहरू उही समय अनलाइन भए भने तुरून्त कुरा गर्न मिल्छ ।

पाच वर्ष अघिसम्म यसरी जीमेल, याहू र अहिले फेसबुक भन्ने साइटले दिएजस्तो च्याटको सजिलो अप्सन थिएन । हटमेलको आइडी बनाएकाहरूका लागि एमएसएनको म्यासेन्जर र याहूको युजर बनेकाहरूका लागि त्यसकै म्यासेन्जरमा पुगेर च्याट गर्नुपर्थ्यो । अहिले यी दुवै म्यासेन्जर धेरैका कम्प्युटरमा निकै कममात्र देख्न पाइन्छ । अहिले च्याट यति आधुनिक भएको छ कि हामी वेवक्याम अन गरेर अनुहार हेरेर मात्र टाइप गर्दै कुरा गर्नेमात्र होइन, स्पीकर अन गरी भ्वाइस च्याट नै गर्न सक्छौ ।

यी दुवै साइटमा मैले युजर बनाएको छु । यिनको उपयोग पहिले इ-मेलका लागि हुन्थ्यो , अहिले यदाकदा च्याटमा बस्न । फेसबुकको सञ्जाल जस्तै ट्याग्ड डटकम भन्ने साइटको लिंक कुनै मित्रले पठाउनु भयो । त्यहा मैले मेरो घरमा बोलाउने नामबाट युजर बनाएको छु । र, यो साइटमा मैले मेरो पेजभित्र पुग्न छुट्टै युजर र पार्सवर्ड टाइप गर्नुपर्दैन । कारण, हटमेलको इनबक्समा यो साइटले फेसबुकले पठाएजस्तै सूचना पठाइरहन्छ । जस्तै : आज तपाईंको व्यक्तिगत विवरण हेन भ्रमण गर्नेहरू फलाना-फलाना हुन्, के गर्नु हुन्छ - ' सन्देश पाएलगतै त्यसलाई एउटा क्लिक गर्दा त्यो फलानोको व्यक्तिगत विवरणमा पुग्न सकिन्छ ।

यो साइटमा आफूलाई उमेर, देश र रूची मिल्ने साथी छान्न र तिनलाई मित्रता तथा प्रेमको प्रस्ताव पठाउन मिल्छ । यसका उपयोगी पक्ष जति धेरै छन् , त्यति नै बिग्रिन चाहनेका लागि बाटोहरू पनि छन् । यसलाई राम्ररी चलाउन जान्नेहरूले आफ्नो व्यक्तिगत विवरणभित्र पस्न चाहनेलाई 'प्राइभेट' को संकेत देखाएर निराश पार्छन । नजान्नेहरूको पेज छ भने त्यहाँ सोझै पसेर के-के राखेको र कस्ता कुरा खोज्ने मान्छे हो भन्दै जानकारी लिन सकिन्छ ।

खोज्दै जाँदा यसमा काठमाडौंबाट राना थरमा एक युवतीको पेज भेटियो । यो नाम खोज्न राजधानीकै एक मित्रले मलाई मेल पठाएका थिए । उनको पेजमा भनिएको छ 'आफूले खिचेका यौनजन्य तस्वीर मलाइ पठाउनुस् । म संग्रह गरिरहेकी छु ।' सन्देश पढ्नेले उनको पेजलाई पूरा हेर्ने रहेछ । यहाँ त्यस्ता केही तस्वीरको संग्रह पनि देखियो । यद्यपि यो मेरो रूचिको विषय नभएपनि इ-गफका लागि रमाइलो प्रसङ्ग थियो । उनको पेजबारे मैले साथीहरूलाई सुनाएँ । फेरि र्सच गर्दा त्यो पेज कहिले भेटिन्छ, कहिले भेटिँदैन ।

ट्याग्डकै साइटभित्र मेरो सन्देश बक्समा एक युवतीको नामबाट मित्रताको प्रस्ताव आयो । पूरा विवरण पठाए उनलाई प्रेम गर्न जात, वर्ग, देश र उमेरले नछेक्ने भनाइ त्यसमा थियो । अन्त्यमा उनले भनेकी थिइन् 'म तपाईंसँग एमएसएनको लाइभ म्यासेन्जरमा भेट हुनेछु ।' इ-मेलमार्फ आउने यस्ता धेरै पत्र र प्रस्ताव जालसाजी पनि हुन्छन् । तैपनि उनले आफू भनेर पठाएको तस्वीरमा देखिएकी युवती निकै राम्री र मादक थिइन् । दुइ/चार दिन त्यसै बित्यो ।

फेरि प्रस्ताव र तस्वीर सम्झना भयो । छद्म नामको मेरो आइडीमा आएको प्रस्ताव । मैले ठाने -'मेरो पनि के जाला र †' उनलाई भेट्ने भनिएको ठाउँ हटमेलको म्यासेन्जर थियो । हतार-हतार साइटबाट अफिसको कम्प्युटरमा च्याटको त्यो सफ्टवेयरलाई हाल्न खोजें, प्रोग्राम डाउनलोड हुनै मानेन । त्यसो त सञ्चारगृहमा यस्ता च्याट टाउको दुखाई मानिन्छन् । त्यसमाथि केटीसँग गर्नुपर्ने च्याटका लागि आइटी हेर्ने साथीलाई 'लौ न बनाइदेउ' भन्न पनि मिलेन । उपाय सोच्दासोच्दै मलाई आफ्नै फुच्चे नोटबुकको सम्झना भयो । लाग्यो 'यसमा कसरी डाउनलोड नहोला -'

नोटबुकमा डिस्क ड्राइभ हुँदैन । त्यसैले मैले एउटा ट्रायल भर्सन बाहेक यसमा भाइरस रिमुभ गर्ने राम्रो प्रोग्राम हाल्न पाएको छैन । ट्रायल भर्सन सफ्टवेयरले काम गर्न छाडेको छ महिना पुगेको थियो । यस्ता प्रोग्राम नराखी इन्टरनेटबाट कुनै डाटा डाउनलोड गर्दा भाइरस आउने सम्भावना प्रबल रहन्छ । तर, च्याटको सुर थियो । फुच्चेमा लाइभ म्यासेन्जर डाउनलोड भयो ।

युजर र पार्सवर्ड थिचेर अनलाइन भएलगतै तिनै युवतीको मित्रताको प्रस्ताव त्यहाँ देखियो । हतपत उनलाई 'एलाउ' थिचेर साथी बन्ने अधिकार दिइयो । उनी अनलाइनमै थिइन् । कुराकानी सुरू भयो ।

उनी : हाय के छ ?

म : ठीक छ । तपाईंको के छ ?

उनी : के तपाइ एक्लै हो ?

म : हो ।

उनी : त्यसो भए वेवक्याम अन गर्नुस् ।

सम्वाद चल्दाचल्दै आफू बसेको कोठामा र्सरर हेरेँ । अलिक पर्तिर कान्तिपुरको पूर्वाञ्चल ब्यूरोका समाचार संयोजक माधव घिमिरे हुनुहुन्थ्यो । उहाँले तन्किएर हेरे पनि बुझिहाल्ने अवस्था थिएन । उहाँको टेबुल र मेरो फुच्चेको सानो स्क्रीनबीच दूरी फराकिलो थियो । संवाद बुभिँदैन होला भन्दै अलि ढुक्कजस्तो भयो । अनि कोही झवाट्ट पसेर नोटबुक हेरिदिए भने के भन्लान् भन्ने पनि भयो । तैपनि वार्तालाप अघि बढ्यो ।

म : किन नि ?

उनी : तपाईं के-के हेन चाहनुहुन्छ । त्यही देखाइदिन्छु ।

म : हो र !

उनी : हो । तर, एक्लै बस्नुस् है ।

लामो सोच्ने कुरा थिएन । वेवक्याम अन गरियो । मेरो चित्र उनले देखिन् । झुस्स दाह्री भएको, टोपी लगाएको जाडो ठाउँको मान्छेजस्तो । उनको तस्वीर .......। जीउमा कतै लुगा थिएन । प्रस्तावमा आएकी भन्दा पृथक स्वरूप त्यहाँ देखियो ।

अचानक कास्परस्कीको म्याद गुज्रिएको ट्रायल भर्सन एन्टी भाइरस प्रोग्राम सक्रिय भयो । सन्देश आयो 'यो सन्देशले तपाईंको कम्प्युटरमा खराबी आउनसक्छ ।' च्याटभन्दा प्यारो कम्युटर । हतार-हतार बन्द गरियो । अनि मैले फेसबुकको स्टाटसमा लेखे 'एमएसएनको च्याटमा अब बसिँदैन । देखाइदिउँ भनेपछि हुँदैन त टेन्सन ।'