गत बिहीबार पूर्व राजा ज्ञानेन्द्र शाह भविष्य पुराणका अतिथि भएर सुनसरीको झुम्का पुगे । बुद्ध एयरको एटीआर-७२ विमानबाट विराटनगर विमानस्थल ओर्लदा उनको धेरै वर्ष पहिलेजस्तो तस्बिर लिन समस्या थिएन । पत्रिकाले छाप्ने ग्यारेन्टी थिएन, तापनि विराटनगरसँग जोडिने भएकाले उनको तस्बिर खिचिराख्दा घाटा हुने देखिएन ।
त्यसैले म विमानस्थल पुगेको थिए । पुग्दा म दोस्रो सञ्चारकर्मी भएँ । झापाली टेलिभिजन हिमशिखरका संवाददाता भाइ यज्ञ मात्र एकजना पुगेका थिए । बिस्तारै साथीहरुको संख्या थपियो । संख्या थपिनुको अर्को कारण रहेछ एसएमएस । पत्रकार महासंघ शाखाका कार्यालय सचिव दीपक भाइले अवतरणको आधा घण्टाअघि राप्रपा नेपालले विमानस्थलमा गरेको निम्तोको एसएमएस सन्देश पठाएका थिए । मैले त्यो सन्देश विमानस्थलमै हेरे ।
विराटनगर विमानस्थलमा सञ्चारकर्मी साथीहरुले कहिलेकाही गजब गर्छन् । कोही चढ्न उत्रन नभ्याउदै पुग्छन् । यो आयो, उ गयो, यसले ख्वाक्क गरो, उसले प्वाक्क लाग्ने बोल्यो । फलानो चुप लाग्यो । फलानोले हंुकार र चिलानोले डकार गर्यो । अनि तातो तातो समाचार बनाउछन् । मलाई अघोषित एयरपोर्ट सञ्चार क्लवको उति चासो रहन्न । जानैपर्ने गतिलो कारण भएमात्रै पुगिन्छ ।
०००
यसपटक मलाइ हेर्नु थियो, माघ १९ को कु पछि पूर्वाञ्चलवासीका तर्फबाट राजारानीलाई अभिनन्दन भन्दै आएका बेला ज्ञानेन्द्रको तस्बिर लिन हम्मे परेको थियो । उनी कोसीअञ्चल अस्पताल पसेका थिए । म तस्बिर लिन भित्र जान खोजेको शरद चन्द नामका डीएसपीले 'भाइले नेपाली टोली लगाउनु भएको छैन । भित्र जान मिल्दैन' भनेर पस्नै दिएनन् । अस्पतालको मुल गेटबाट हाडजोर्नी विभागको गेटको दूरि झण्डै पाच सय मिटर । बाटामा सर्वसाधारणलाई आउजाउमा रोक लगाइएको थियो । सुरक्षाकर्मीलाई परिचयपत्र देखाउदै, अनुरोध गर्दै बल्ल पुगियो । त्यो गेटमा सइ मोहन बोगटी भेटिए । उनलाई मैले तीन वर्षअघि चिनेको थिए । परिचय राम्रै थियो । उनलाई समस्या बताएपछि चोर जसरी भीडबाट लुसुक्क पस्न सिकाए । त्यसै गरियो । भित्र पसेर तस्बिर लिन सक्दा युद्ध जिते बराबर भएको थियो ।
ज्ञानेन्द्र गेटबाहिर उनको सवारीमा बसेनन् । लुरुलुरु हिडे, मानौ चुनाव प्रचारमा भोट माग्न आएका नेता हुन् । त्यसबेला बाटामा फोटो लिन पनि हम्मे पर्यो । सेनाले छेकेको छेकेकै । लिइयो, समाचार पनि लेखियो 'राजा सडकमा' भनेर ।
०००
दोस्रोपटक गत वर्ष गणेश पुजामा उनी आउदा अघिल्लोपटक जस्तो सकस भएन । बरु असारे झरीको बेला थियो । मेरो क्यामेरा ब्रि्रेको थियो । एक जना साथीको क्यामेरा मागेर काम चलाइयो । झरीमा आफु भिज्दा क्यामेरा चाहि केही नहोस् भन्ने चिन्ता थियो ।
कृष्णजन्माष्टमीका भोलीपल्ट रथमा मूर्ती राखेर नगर घुमाइने चलन विराटनगरको ठूलो सार्वजनिक पर्व मानिन्छ । यो छ दसक पुरानो चलन अझै निरन्तर छ । यसबेला विराटनगरमा धेरै भीड हुन्छ । यस्तै कुनै रथयात्राका बेला रथ तान्ने र हेर्नका लागि बाटामा पानी र शर्बत वितरण गर्ने एउटा जमातको चित्त बुझेन । रचयात्रा आयोजकसग मनमुटाव भएछ । त्यसपछि उनीहरुले पनि त्यस्तै अर्को कार्यक्रम डिजाइन गरे । यही हो गणेश चौथीमा गणेशको मुरर्ती राखेर पुजा गर्ने चलन ।
राधाकृष्ण रथयात्रा पोखरियास्थित मन्दिरबाट सुरु हुन्छ । गणेशपूजा बजारस्थित सरस्वती हाइस्कुल परिसरमा । गणेश पूजाका लागि सक्रिय हुने जमातका केही प्रभावशाली राप्रपानजिकका छन् । त्यसैले ज्ञानेन्द्र आउने चाजो मिलेको थियो । जे होस् गणतन्त्र घोषणापछि ज्ञानेन्द्र घुमफिर गर्दा तस्बिर लिन समस्या छैन । तैपनि उनको तस्बिर लिनसक्नु आफैमा सजिलो हुदैन । उनको सुरक्षा घेरा । प्रहरीको आवश्यकताभन्दा बढि नै सतर्कताको बनावटी पारा । त्यसबेला तस्बिर लिइयो । अघिल्लोपटकजस्तो समाचार लेख्न अघि सरिएन । मलाइ कभरेज शैलीको भान थियो । पेपरले महत्व दिदैन वा क महत्वको समाचारको श्रेणीमा राख्छ । त्यसैले अघि सर्न उचित भएन ।
०००
यसपटक झुम्कामा भविष्य महापुराणका अतिथि भएर आएका ज्ञानेन्द्र विमानस्थलबाट करीव दुइ सय मिटर पैदल हिडे । शुभेच्छुकका उनका लागि लागेका नारा सुने । अनि झुम्का गए । फिरेर आएपछि पत्रकार भेटघाट भनिएको होटल रत्नामा हामीलाई बोलाइएको थियो । गइयो, उनका संक्षिप्त कुरा सुनियो । उनी केही गलेकाजस्ता देखिए । उनले देशभक्तिका कुरा गरे । गर्नै नपाइने भने होइन । तर, .............दैला देख्योको उखान सम्झना हुन्छ । समय बित्यो । उनका तस्बिर खिचियो । यसपटक ज्ञानेन्द्रका तस्बिर खिच्नु प्रचण्डभन्दा सजिलो देखियो । बेला बेला प्रचण्डका सुरक्षामा खटिएकाहरुले नजिक जान रोक्छन् । खिच्न खोज्दा अघि आइदिन्छन् । परिदृश्य कसरी फेरिदो रहेछ भन्ने तस्बिर हेरेर सोच्छु ।
No comments:
Post a Comment